Dag 5 : Sami Siida museum en sneeuwschoenen

woensdag 25 januari 2023

Vandaag hebben we overdag geen georganiseerde activiteit.
Na het ontbijt trekken we naar het stadje.
Geen bijzondere kleurtjes deze ochtend, wel een sfeervol verlichte lodge.


Een wandeling van 4 km dus je komt vanalles tegen.
Van temperatuur valt het mee, -5 °C.



Ook deze jongens/meisjes zijn van de partij.



Net voor we bij het centrum zijn, komen we voorbij het houten kerkje van Inari.
En we zijn helemaal weg van de schattige huisjes.


Bijna op de bestemming. Zicht over de Juutua rivier in een hoekje van het Inari meer.


Tegen 10u30' komen we aan bij het Sami Siida Museum.


We besluiten eerst het buitengedeelte te bezoeken.
Daar kan je zien hoe de Sami vroeger leefden. Van het rondtrekkende volk tot het meer gesettelde volk.
Er is een schuur met allemaal sledes en boten. En dan is er nog het horror-gedeelte. Allerlei soorten vallen die gebruikt werden om roofdieren te vangen (wolven, beren, veelvraten, vossen).


Van sneeuw hebben ze een auditorium gebouwd. Volgend weekend is er een filmfestival.
Op het Skabmagovat festival worden films van Sami vertoond.
Films zullen op een sneeuwmuur geprojecteerd worden.


Ik schreef al eerder over de kleedruimte maar ze hebben ook gratis lockers. Hier kan je je dikke kleren en rugzak veilig opbergen.

Binnen zijn allerhande interessante displays. We hebben afgelopen maandag al veel gezien maar nu is er tijd voor de details.
De Sami schoenen met een gekrulde punt. Dit is om te verhinderen dat hun ski's uitvallen.


Er is een prachtige display over wat er op de bodem groeit. De lokale flora en fauna komt uitgebreid aan bod. En natuurlijk is er ook veel aandacht voor de Sami cultuur.


Lunchen doen we nog in het museum.

We stoppen tegenover het museum nog bij een juwelenmaker.
Ik zie er een mooie vorm in een armband en zou daar graag oorbellen van hebben. Sander vraagt het. De man heeft er geen maar 'geen probleem, ik maak ze voor je en laat ze morgen bij het hotel afleveren'. Ik ben instant happy.

En dan beginnen we aan de wandeling richting hotel.
Geen rendieren nu.

Terug in ons huisje drinken we nog een koffietje. Beetje foto's uitwisselen en blog bijwerken.

Rond 17u30' is er al een beetje noorderlicht te zien.
3 blije gezichten.


Na het avondeten gaan we sneeuwschoenwandelen.
We worden met een busje diep in het bos gedropt. Er zijn een 12-tal Nederlanders, wij 3-tjes en 2 gidsen.
Aangename verassing voor mij, de tweede gids is Anne. Ik ging met haar al eens ijsvissen in 2019. We hadden toen een leuke babbel en nu ook weer. Zalige dame.


En dan is het schoenen aandoen en stokken op de juiste hoogte zetten.


De wandeling (al vinden wij het meer een zware workout) gaat aan het begin en het einde een klein stukje over een bestaand pad. Daartussen in trekken we door het bos en door de dikke sneeuw, we maken zelf een pad. Het gaat tot bij de Jäniskoski hangbrug over de Juutua rivier.


Bij een overkapping in het bos krijgen we een warm sapje en koekjes bij een vuurtje.


Dan nog een klein stukje wandelen tot bij het busje.
In totaal een kleine 3 km gewandeld (of misschien beter geploeterd).

We zijn bekaf. Deze ochtend bijna 10 km gewandeld en nu dus nog.

Maar dan rond middernacht is er weer noorderlicht.
Alledrie weer helemaal wakker.
Dikke pakken aan, camera's en statieven genomen en richting meer getrokken.





Om 1u30' houden we het voor bekeken. Het noorderlicht is zwakker geworden dus tijd voor bed.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten